Dengan ledakan komunikasi secara digital di Malaysia yang sudah berusia lebih 20 tahun, menjadi suatu yang janggal apabila ada yang ketinggalan dan masih tidak mampu untuk berada dalam era yang sama.
Ditambah dengan keadaan kita berada dalam pandemik Covid-19 ini, memaksa kita mengoptimumkan penggunaan peranti digital.
Malangnya, menjadi ketidakpuasan hati apabila timbul isu-isu berkaitan akses digital kepada pendidikan kerana umum maklum dengan keadaan kini, semua pelajar sekolah mahupun mahasiswa di universiti terpaksa menjalani pembelajaran secara dalam talian.
Namun, dengan contoh kisah Veveonah Mosibin, seorang pelajar Universiti Malaysia Sabah (UMS) yang terpaksa memanjat pokok semata-mata untuk mendapatkan akses internet di kawasan rumahnya, Pitas, Sabah, sudah cukup membuktikan masih ramai lagi yang tidak mampu menjalani norma baharu ini.
Dengan penutupan sekolah sehingga Januari tahun 2020, pelajar sekolah terpaksa meneruskan pembelajaran melalui dalam talian.
Bagaimanapun, kajian KPM telah menyatakan bahawa 1.7 juta pelajar tidak mempunyai sama ada telefon pintar, tablet atau komputer yang membolehkan mereka belajar secara maya.
Manakala lebih daripada 52% pelajar di negeri Sabah tidak mempunyai kemudahan akses ini.
Sedang kita berlumba ke arah era pendigitalan secara total, masih ramai yang belum mampu berada dalam perlumbaan sebenar.
Isu terbesar kepada akses ini ialah soal kemiskinan sebenar yang dialami sehingga tidak mampu mempunyai peranti digital yang bersesuaian.
Jangan dilupakan juga soal infrastruktur menjadi persoalan terbesar walaupun saban tahun belanjawan negara akan membawa agenda digital dan infrastruktur.
Kerajaan selalu berbangga dengan infrastruktur yang kononnya bertaraf dunia, walhal hasilnya hanya di nikmati oleh sebilangan pihak sahaja.
Paling kasihan sudah tentunya rakyat Malaysia di Sabah dan Sarawak yang jelas ketinggalan 20 tahun di belakang.
Era digital perlu keluar daripada bendung mimpi dan diubah realitinya.
Semoga memberi manfaat.
BACA INI JUGA:
sumber: malaysiakini
Ditambah dengan keadaan kita berada dalam pandemik Covid-19 ini, memaksa kita mengoptimumkan penggunaan peranti digital.
Malangnya, menjadi ketidakpuasan hati apabila timbul isu-isu berkaitan akses digital kepada pendidikan kerana umum maklum dengan keadaan kini, semua pelajar sekolah mahupun mahasiswa di universiti terpaksa menjalani pembelajaran secara dalam talian.
Namun, dengan contoh kisah Veveonah Mosibin, seorang pelajar Universiti Malaysia Sabah (UMS) yang terpaksa memanjat pokok semata-mata untuk mendapatkan akses internet di kawasan rumahnya, Pitas, Sabah, sudah cukup membuktikan masih ramai lagi yang tidak mampu menjalani norma baharu ini.
Dengan penutupan sekolah sehingga Januari tahun 2020, pelajar sekolah terpaksa meneruskan pembelajaran melalui dalam talian.
Bagaimanapun, kajian KPM telah menyatakan bahawa 1.7 juta pelajar tidak mempunyai sama ada telefon pintar, tablet atau komputer yang membolehkan mereka belajar secara maya.
Manakala lebih daripada 52% pelajar di negeri Sabah tidak mempunyai kemudahan akses ini.
Sedang kita berlumba ke arah era pendigitalan secara total, masih ramai yang belum mampu berada dalam perlumbaan sebenar.
Isu terbesar kepada akses ini ialah soal kemiskinan sebenar yang dialami sehingga tidak mampu mempunyai peranti digital yang bersesuaian.
Jangan dilupakan juga soal infrastruktur menjadi persoalan terbesar walaupun saban tahun belanjawan negara akan membawa agenda digital dan infrastruktur.
Kerajaan selalu berbangga dengan infrastruktur yang kononnya bertaraf dunia, walhal hasilnya hanya di nikmati oleh sebilangan pihak sahaja.
Paling kasihan sudah tentunya rakyat Malaysia di Sabah dan Sarawak yang jelas ketinggalan 20 tahun di belakang.
Era digital perlu keluar daripada bendung mimpi dan diubah realitinya.
Semoga memberi manfaat.
BACA INI JUGA:
- 14 Penjaga Rahsia Kunci Internet Yang Ramai Tidak Pernah Tahu
- 10 Pembelian Syarikat Internet Paling Mahal Di Dunia
sumber: malaysiakini
