Kadar kematian tahunan di Jepun meningkat sebanyak 0.94 peratus. Pada tahun 2010 sahaja, seramai 1.2 juta orang penduduk di negara matahari terbit itu dilaporkan meninggal dunia. Rekod ini adalah jauh lebih tinggi daripada purata kematian dunia sebanyak 0.84 peratus setahun.
Akibat kadar kematian yang semakin bertambah, rumah mayat dan tempat membakar mayat di Jepun menghadapi masalah untuk menguruskan jasad si mati.
Atas sebab itu, seorang lelaki bernama Hisayoshi Teramura terpanggil untuk membina sebuah hotel istimewa diberi nama Lastel, yang terletak di pinggir bandar Yokohama di Jepun.
Sekali pandang dari luar, bangunan tempat penginapan berkenaan tiada bezanya dengan hotel-hotel lain. Malah, para pelancong dan pasangan bercinta sering tersilap memilih hotel ini untuk menginap. Teramura terpaksa berkali-kali menjelaskan kepada para pengunjung bahawa hotel tersebut bukan hotel biasa, tetapi memberi alasan 'hotel kami sangat sejuk'.
Hotel Lastel sebenarnya hotel khas untuk orang mati. Dengan kata lain, kesemua penghuninya terdiri daripada mereka yang telah meninggal dunia. Hotel Lastel mempunyai 18 buah bilik 'sejuk'.
Sistem bilik berkenaan dilengkapi dengan keranda istimewa untuk si mati. Sistem penyimpanan mayat yang digunakan juga adalah canggih dan automatik.
Setiap kali menerima tetamu yang tidak bernyawa, mayat-mayat tersebut akan diawet dan disimpan dalam keranda sejuk. Keranda si mati kemudian diletakkan di ruang yang boieh dilihat oleh ahli keluarga.
Semasa mendiami hotel itu, ahli keluarga dan rakan-rakan si mati boleh datang melwat pada bila-bila masa untuk memberi penghormatan terakhir.
Hotel mewah dan berkeadaan sunyi sepi ini menawarkan kamar untuk si mati dengan bayaran sewa sebanyak 12,000 yen (RM482) sehari. Ahli keluaraa perlu membayar sewa untuk menyimpan atau mungkin memberi hiburan kepada si mati sementara menunggu giliran untuk dikebumikan.
Rakyat Jepun dikatakan antara penduduk dunia yang cenderung berbelanja besar dengan purata sebanyak 1.2 juta yen hanya untuk membayar bunga, tempayan, keranda dan perbelanjaan pengebumian.
Justeru, bayaran sebanyak 12,000 yen sehari (RM453) untuk sewa penginapan terakhir bagi ahli keluarga yang telah meninggal dunia bukanlah diangqap sebagai satu isu besar.
Persoalannya, kenapa tidak dibina sahaja lebih banyak rumah mayat dan tempat membakar mayat? Bukankah itu lebih mudah? Bunyinya mungkin mudah.
Namun, satu permasalahan yang dihadapi oleh negara Jepun ialah tanah di sana sangat terhad. Tambahan pula, tiada siapa yang mahu lokasi pembakaran atau bilik mayat berdekatan dengan rumah mereka.
Masalah menguruskan si mati mungkin menghadapi lebih kesukaran kerana kadar kematian tahunan Jepun dijangka meningkat kepada 1.7 juta pada tahun 2040. Jangkaan ini berdasarkan trend menunjukkan generasi tua paling ramai berbanding kadar kelahiran bayi yang menyusut.
Sekiranya teori ini benar, maka populasi penduduk Jepun dianggarkan akan menurun kira-kira 20 juta orang.
Jumlah ini mengejutkan dunia kerana kadar kematian seperti itu tidak mungkin berlaku dalam sebuah negara maju dari segala segi seperti Jepun.
Juga dikatakan agak mustahil terjadi sekali pun negara yang mengalami peperangan atau kebuluran. Tapi itulah realiti kehidupan yang bakal dihadapi oleh rakyat Jepun.
Oleh itu, Teramura mengambil kesempatan daripada kematian ini dengan memberikan perkhidmatan untuk menyimpan mayat dalam keadaan selesa dan terpelihara. Walaupun dikenakan bayaran yang agak mahal, penduduk Jepun seperti tiada pilihan lain.
Di Yokohama, setiap tubuh yang meninggal dunia terpaksa menunggu giliran yang agak lama iaitu lebih daripada empat hari sebelum dihantar ke tempat pembakaran mayat.
Ketika dalam tempoh menunggu giliran, ahli keluarga menghadapi kesukaran untuk menempatkan mayat.
Orang Jepun biasanya enggan meletakkan si mati di dalam rumah kerana bimbang mayat membusuk dan reput sebelum tiba giliran untuk dibakar. Tambahan pula, tidak ada ruang untuk meletakkan mayat kerana ruang yang ada sangat terbatas dan sempit.
Untuk menghormati si mati, mereka merasakan adalah lebih baik mayat-mayat itu diletakkan di tempat yang sesuai walaupun berbayar seperti Hotel Lastel.
Di tempat penginapan mayat itu, si mati dirawat dan dijaga agar tidak reput atau membusuk. Tubuh si mati kekal terpelihara sehingga sampai masa untuk dibawa ke tempat membakar mayat.
Oleh kerana perkhidmatan yang diberikan sangat memuaskan, hotel untuk si mati mendapat permintaan tinggi.
Teramura memutuskan untuk membina sebuah lagi hotel ekslusif seumpamanya tidak lama lagi.
Semoga memberi manfaat.
BACA INI JUGA:
-Sentiasapanas.com
Akibat kadar kematian yang semakin bertambah, rumah mayat dan tempat membakar mayat di Jepun menghadapi masalah untuk menguruskan jasad si mati.
Atas sebab itu, seorang lelaki bernama Hisayoshi Teramura terpanggil untuk membina sebuah hotel istimewa diberi nama Lastel, yang terletak di pinggir bandar Yokohama di Jepun.
Sekali pandang dari luar, bangunan tempat penginapan berkenaan tiada bezanya dengan hotel-hotel lain. Malah, para pelancong dan pasangan bercinta sering tersilap memilih hotel ini untuk menginap. Teramura terpaksa berkali-kali menjelaskan kepada para pengunjung bahawa hotel tersebut bukan hotel biasa, tetapi memberi alasan 'hotel kami sangat sejuk'.
Hotel Lastel sebenarnya hotel khas untuk orang mati. Dengan kata lain, kesemua penghuninya terdiri daripada mereka yang telah meninggal dunia. Hotel Lastel mempunyai 18 buah bilik 'sejuk'.
Sistem bilik berkenaan dilengkapi dengan keranda istimewa untuk si mati. Sistem penyimpanan mayat yang digunakan juga adalah canggih dan automatik.
Setiap kali menerima tetamu yang tidak bernyawa, mayat-mayat tersebut akan diawet dan disimpan dalam keranda sejuk. Keranda si mati kemudian diletakkan di ruang yang boieh dilihat oleh ahli keluarga.
Semasa mendiami hotel itu, ahli keluarga dan rakan-rakan si mati boleh datang melwat pada bila-bila masa untuk memberi penghormatan terakhir.
Hotel mewah dan berkeadaan sunyi sepi ini menawarkan kamar untuk si mati dengan bayaran sewa sebanyak 12,000 yen (RM482) sehari. Ahli keluaraa perlu membayar sewa untuk menyimpan atau mungkin memberi hiburan kepada si mati sementara menunggu giliran untuk dikebumikan.
Rakyat Jepun dikatakan antara penduduk dunia yang cenderung berbelanja besar dengan purata sebanyak 1.2 juta yen hanya untuk membayar bunga, tempayan, keranda dan perbelanjaan pengebumian.
Justeru, bayaran sebanyak 12,000 yen sehari (RM453) untuk sewa penginapan terakhir bagi ahli keluarga yang telah meninggal dunia bukanlah diangqap sebagai satu isu besar.
Persoalannya, kenapa tidak dibina sahaja lebih banyak rumah mayat dan tempat membakar mayat? Bukankah itu lebih mudah? Bunyinya mungkin mudah.
Namun, satu permasalahan yang dihadapi oleh negara Jepun ialah tanah di sana sangat terhad. Tambahan pula, tiada siapa yang mahu lokasi pembakaran atau bilik mayat berdekatan dengan rumah mereka.
Masalah menguruskan si mati mungkin menghadapi lebih kesukaran kerana kadar kematian tahunan Jepun dijangka meningkat kepada 1.7 juta pada tahun 2040. Jangkaan ini berdasarkan trend menunjukkan generasi tua paling ramai berbanding kadar kelahiran bayi yang menyusut.
Sekiranya teori ini benar, maka populasi penduduk Jepun dianggarkan akan menurun kira-kira 20 juta orang.
Jumlah ini mengejutkan dunia kerana kadar kematian seperti itu tidak mungkin berlaku dalam sebuah negara maju dari segala segi seperti Jepun.
Juga dikatakan agak mustahil terjadi sekali pun negara yang mengalami peperangan atau kebuluran. Tapi itulah realiti kehidupan yang bakal dihadapi oleh rakyat Jepun.
Oleh itu, Teramura mengambil kesempatan daripada kematian ini dengan memberikan perkhidmatan untuk menyimpan mayat dalam keadaan selesa dan terpelihara. Walaupun dikenakan bayaran yang agak mahal, penduduk Jepun seperti tiada pilihan lain.
Di Yokohama, setiap tubuh yang meninggal dunia terpaksa menunggu giliran yang agak lama iaitu lebih daripada empat hari sebelum dihantar ke tempat pembakaran mayat.
Ketika dalam tempoh menunggu giliran, ahli keluarga menghadapi kesukaran untuk menempatkan mayat.
Orang Jepun biasanya enggan meletakkan si mati di dalam rumah kerana bimbang mayat membusuk dan reput sebelum tiba giliran untuk dibakar. Tambahan pula, tidak ada ruang untuk meletakkan mayat kerana ruang yang ada sangat terbatas dan sempit.
Untuk menghormati si mati, mereka merasakan adalah lebih baik mayat-mayat itu diletakkan di tempat yang sesuai walaupun berbayar seperti Hotel Lastel.
Di tempat penginapan mayat itu, si mati dirawat dan dijaga agar tidak reput atau membusuk. Tubuh si mati kekal terpelihara sehingga sampai masa untuk dibawa ke tempat membakar mayat.
Oleh kerana perkhidmatan yang diberikan sangat memuaskan, hotel untuk si mati mendapat permintaan tinggi.
Teramura memutuskan untuk membina sebuah lagi hotel ekslusif seumpamanya tidak lama lagi.
Semoga memberi manfaat.
BACA INI JUGA:
-Sentiasapanas.com
